Ik was anders, zeiden ze
Vanaf mijn geboorte was ik anders, zeiden ze thuis. Dat gekke kind dat met dieren praatte en iedere zielige hond of kat mee naar huis sleepte. Toen ik negen was, zag ik voor het eerst mijn overleden opa en daar was ik ziek van. Ik zei voorspellende dingen die thuis niet gewaardeerd werden en moest mijn mond houden want anders moest ik het gekkenhuis in.
Zo hoorde ik ze praten…
Ik zocht mijn heil bij de dieren en zat urenlang met mijn hond bij de paarden in het weiland. Zo hoorde ik ze praten… De eerste pony die ik hielp was een bonte pony met rugpijn. Ik legde mijn handen op zijn rug en hij zei: “Oh wat fijn, het trekt weg.” Ik heb daarna zelf veel rugpijn gekregen en wist niet hoe ik dat weg moest krijgen.
Warm nest
Ik was meestal alleen want ik was anders. Maar toen ik mijn man en zijn familie leerde kennen, kwam ik in een warm nest terecht: Indische mensen waar spiritualiteit heel gewoon was en ik eindelijk mezelf kon zijn.
Sandy
Van mijn man kreeg ik mijn grote liefde, mijn witte Sandy. Hij begreep waarom ik zoveel van paarden hield en door haar komst is mijn leven veranderd in paarden helpen. Ik ben daar nooit onzeker in geweest of bang over wat andere mensen zeiden; het paard is immers zuiver en spreekt altijd de waarheid. Vaak zeggen mensen: “Oh nee, is niet zo, maar later komen ze erop terug en realiseren ze zich dat het wel klopte.
Iedereen heeft een rugzak, veel paarden ook
Ik praat niet alleen met paarden, maar ik behandel ze soms ook door ze te magnetiseren. Alles is energie en ik magnetiseer sterker dan een ander. Ik haal afvalstoffen uit het lichaam, zet energiebanen weer op zijn plek en laat de stress verdwijnen. Ik zie het zo: iedereen heeft een rugzak, veel paarden ook. Een mens gaat naar de psycholoog om die rugzak leeg te maken en een paard komt bij mij.
Paarden werden beter
Ik was nog maar jong toen ik al paarden begon te helpen, gewoon op de manege waar Sandy stond. Dat ging van mond tot mond omdat die paarden beter werden nadat ik ze geholpen had. Op een gegeven moment vroegen velen om mij, van de gewone man tot de beste ruiters. Ook mensen waar ik nog nooit van gehoord had maar die oh zo goed waren in de paardensport. Dat was leuk omdat het mond op mond ging, maar het heeft mij nooit geïnteresseerd wie of wat je bent. Het gaat mij om het paard.
Vanaf haar geboorte was Paulien al anders, zeiden ze bij haar thuis. Ze zei voorspellende dingen, praatte met dieren en sleepte iedere zielige hond of kat mee naar huis. In de jaren die volgden, is veel gebeurd, maar gelukkig is Paulien haar gave gaan gebruiken om paarden te helpen. Paarden vertellen Paulien wat ze dwars zit, wat ze leuk vinden of waar ze pijn hebben. Paulien geeft ze dan een energetische behandeling waarbij alle afvalstoffen worden weggehaald en de energiebanen weer op hun plek komen.
In de Paardenbieb deelt Paulien bijzondere verhalen met ons, maar in haar boek “Paard Praat met Mij” staan er nog meer. Het boek is verkijgbaar via www.mediaboekservice.nl en de opbrengst gaat naar Brooke Hospital for Animals.
